Artykuły » Historia » Józef Klemens Piłsudski

Józef Klemens Piłsudski pseudonimy: Wiktor, Mieczysław (ur. 5 grudnia 1867 w Zułowie pod Wilnem, zm. 12 maja 1935 w Warszawie).

W młodości związał się z ruchem socjalistycznym, w 1887 aresztowany i na pięć lat zesłany na Syberię pod zarzutem udziału w zamachu na cara Aleksandra III.

Po powrocie z zesłania wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej(PPS) i od 1893 został członkiem Centralnego Komitetu Robotniczego. Ze względu na trudności w prowadzeniu działalności konspiracyjnej w zaborze rosyjskim przeniósł się do Galicji. Działając w PPS reprezentował kierunek niepodległościowy, wykazywał nieufność do rewolucjonistów rosyjskich i nie widział możliwości współpracy z nimi.
W 1908 wykorzystując kryzys międzynarodowy wywołany aneksją Bośni i Hercegowiny polecił K. Sosnkowskiemu utworzenie tajnego Związku Walki Czynnej.
W 1910 na bazie Związku powołano organizacje o charakterze paramilitarnym: Związek Strzelecki we Lwowie z W. Sikorskim i Towarzystwo Strzeleckie w Krakowie, którego przewodnictwo objął osobiście.
W październiku 1914 polecił utworzenie na ziemiach zaboru rosyjskiego Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) po czym władze austriackie wyraziły zgodę na organizację Legionów Polskich. We wrześniu 1916 - wobec braku zainteresowania sprawami Polski ze strony państw centralnych - podał się do dymisji.

Aresztowany przez Niemców 22 VII 1917 został osadzony w twierdzy Magdeburskiej. Po zwolnieniu 10 XI 1918 przybył do Warszawy, gdzie Rada Regencyjna przekazała mu władzę wojskową, a 14 XI 1918 władzę zwierzchnią nad krajem. 20 II 1919 tytuł Naczelnika Państwa przyznał mu sejm RP, w marcu 1920 został mianowany Marszałkiem Polski, odegrał znaczna rolę w czasie wojny polsko-bolszewickiej (1920).

W maju 1926 dokonał zamachu stanu, praktycznie
do śmierci sprawował władzę autorytarną; w roku 1930 rozwiązał sejm, wobec posłów opozycji stosując represje.
Dążył do stworzenia systemu bezpieczeństwa państwa poprzez zawarcie dwustronnych umów o nieagresji z ZSRR (1932) i Niemcami (1934). Szukał możliwości zawarcia trwałych sojuszy z Francją i Anglią.
Zmarł 12 maja 1935 w Warszawie po długotrwałej chorobie; pochowany został na Wawelu, jego serce spoczęło w grobie matki na cmentarzu w Wilnie.

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.